Public relations kan men als volgt omschrijven:
"De geplande en volgehouden inspanning, om goodwill en begrip te kweken en te behouden, tussen Nederland en de rest van de wereld".
Deze inspanning, ik denk terug aan het bezoek van onze oude Koningin aan het Midden Oosten, om Nederland te verkopen (contracten binnenhalen voor het bedrijfsleven en dus, wij, de gemeenschap) en ook nu, recentelijk de inspanningen van ons kabinet, om in Rusland ons te verkopen. Ook deze inspanningen hebben als doel de financiële positie van onze samenleving, dus u en ik, te verbeteren. Deze inspanningen worden constant gedwarsboomd, door een aantal critici.
Nederland produceert in principe weinig. Alle productie vindt plaats in het buitenland, denk aan onze kleding, elektronica, etcetera die grotendeels in het buitenland worden geproduceerd. Wij, als samenleving moeten toch ook op de een of andere manier inkomsten genereren. Een voorbeeld, Nederland is in Europa, als laatste land uit de recessie gekomen.
Een groot gedeelte van onze mensen hebben het helaas financieel moeilijk en de critici maar brullen met oneliners. Laten we blij zijn, dat er in Nederland een grote mate van vrijheid is, maar laten we tevens accepteren, dat in de rest van de wereld andere waarden en normen zijn. Wij kunnen toch niet onze waarden en normen opleggen aan heel de wereld? Doen we dat wel, dan worden wij een derde wereldland. Van oneliners, dus gebakken lucht kan niemand zich voeden.
Fijne voortzetting van de week en alvast een fijn weekend
Geen opmerkingen:
Een reactie posten